Organizmy żywe, ich energia i samoregulacja

Całe życie na Ziemi od momentu powstania życia organicznego do chwili obecnej ewoluuje i istnieje tylko w środowisku, w którym stale obecne są różne pola fizyczne: promieniowanie grawitacyjne, elektromagnetyczne ze Słońca i innych obiektów kosmicznych, pole magnetyczne Ziemi pole itp. Dlatego obiekty biologiczne są cienkie i zależą od zmian w tych polach, a ponadto nie mogą istnieć bez nich.

Istnieje uzasadniona opinia, że ​​dzienne koszty energetyczne ludzkiego organizmu pokrywane są jedynie w 15-17% z spożytej żywności. Gdyby cała nasza energia pochodziła z jedzenia, musielibyśmy zjadać do 40 kg jedzenia dziennie!

Energia w postaci pola dociera do człowieka z zewnątrz, poprzez tzw. centra energetyczne (czakry) oraz biologicznie aktywne punkty na skórze - miejsca, w których biegną znane ze Wschodu medycyna wychodzi na powierzchnię.

Bez wzajemnej wymiany energii i informacji między obiektami biologicznymi a środowiskiem życie byłoby niemożliwe. Wiadomo, że wszystkie żywe komórki, w tym organizm człowieka, są źródłem drgań elektrycznych i magnetycznych, a im bardziej złożona jest budowa organizmu wielokomórkowego i wielotkankowego, tym wyższe jest widmo częstotliwości pól elektromagnetycznych emitowanych i odbieranych przez ten organizm.< /p>

Podczas badania promieniowania obiektu biologicznego i odbieranych przez niego efektów pola zauważono, że energia tej wymiany ma bardzo małą intensywność i może wynosić od kilku do kilkudziesięciu mikrowatów na 1 cm2 w pobliżu powierzchni obiekt. Ta okoliczność utrudniała ich rejestrację (nie było tak precyzyjnych urządzeń pomiarowych). Każdy obiekt biologiczny jest, zgodnie z koncepcjami fizycznymi, otwartym układem nieliniowym, który zachowuje swoją stabilność dzięki dopływowi energii z zewnątrz, co jest warunkiem koniecznym jego istnienia jako układu nierównowagowego.

Dobrym przykładem otwartego systemu nieliniowego może być górna zabawka, która wymaga wielokrotnego zewnętrznego skręcania, aby utrzymać ruch. Ze względu na brak równowagi biosystemów, głównym czynnikiem generującym w nich oscylacje jest działanie zorganizowanych procesów oscylacyjnych w różnych zakresach fal: słowa, muzyka, światło odbite od różnych obiektów, polaryzacyjne fale spinowe różnych roztworów i roślin itp. Stabilność biosystemów nierównowagowych może być tylko dynamiczna, a margines stabilności biosystemu zależy bezpośrednio od mocy procesów oscylacyjnych.

Głównym mechanizmem wspierającym procesy oscylacyjne w organizmie jest asymetria..W szczególności jest to obecność różnych optycznie czynnych ośrodków płynnych, stereoizomerów, w których w toku ewolucji wdrożono ścisłą regułę ich selekcji. Zgodnie z tymi zasadami w organizmie człowieka i zwierzęcia tłuszcze i węglowodany powinny mieć tylko stereoizomerię prawą (tj. lewo). Taka kombinacja stereoizomerów w organizmach żywych nazywana jest zasadą czystości chiralnej i najwyraźniej jest warunkiem koniecznym wystarczającej mocy procesów oscylacyjnych, a co za tym idzie stabilności biosystemu. Dzięki procesom oscylacyjnym i wynikającym z nich informacyjnym wirowym oscylacjom magnetycznym istnieje połączenie między komórkami, narządami, układami funkcjonalnymi, które jednoczą organizm w jedną całość, połączoną rytmicznymi procesami.

Ciało ludzkie jest głęboko samoorganizującym się i samoregulującym się systemem, składającym się z hierarchicznie samopodobnych struktur komórkowych połączonych polami fal informacyjnych, tworzących elektromagnetyczną ramę informacyjną pojedynczego organizmu, zdolnego do autoregulacji i reagowania na zewnętrzne podobne ( rezonansowe) wpływy pól informacyjno-falowych środowiska, w którym przebywa człowiek.

.